I Love Mac

Ik zal het maar meteen opbiechten: deze boekrecensie is niet helemaal objectief. Daar. Ik ben namelijk fan, en hoop later net zo gevreesd, geducht en vertroeteld (bij voorkeur door Jonnie en Sergio) te worden als de schrijver van dit boek, Mac van Dinther. Man, man. Hij kan er wat van.

Wie is Mac van Dinther?

Waar zou ik die Mac van kunnen kennen, vraag je? Nou, komt-ie. Mac van Dinther is sinds 1996 restaurantrecensent van de Volkskrant – en tevens mijn grootste voorbeeld. Wekelijks verschijnt er een recensie van hem in de krant, of in mijn geval, op Blendle.

Elke week kun je dus een stukje van de hand van Mac lezen. Soms grappig, altijd onderbouwd en nooit gemeen. Hij kan ook lyrisch zijn, maar zelfs dan geeft hij aan waar de verbeterpunten zitten. Naast het feit dat hij menselijk en eerlijk is, maakt Mac ook mooie zinnen. Ik vind Mac op zijn allerleukst als hij een beetje pissig wordt over gehypte tenten, zoals bijvoorbeeld die DWDD pop-up van Robert Kranenborg. Ja. Ik mag die man wel.

Dingen aan de kaak stellen in de voedselindustrie

Ook als er een dieptestuk geschreven moet worden, over de voedselindustrie of de restaurantwereld, wordt Mac door de Volkskrant van stal gehaald. Zo stonden stukken uit dit boek al eerder – zij het in verkorte versie – in de krant.

Gij zult goed eten

“In De 10 geboden wijst hij ons de weg naar het allerhoogste gebod: gij zult goed eten.” Niet mijn woorden (wél van de uitgever), maar toevallig wel mijn credo. Verder vond ik ook deze zin op de achterkant van dit kleine oranje boek; “Culinair journalist Mac van Dinther deed diepgravend onderzoek om feiten, meningen, hele en halve waarheden van elkaar te scheiden.”

Daarmee kom ik meteen tot de eerste conclusie van dit stukje: dat is niet echt gelukt. Mac wijst je niét de weg. Hij geeft geen zekerheden en geen absolute do’s. Ook het begrip ‘goed’ eten, is mij nog steeds niet helder. Kortom, Mac maakt ons duidelijk hoe ingewikkeld ‘goed’ eten is.

Ondanks het feit dat dit boekje niet doet wat het op de achterkant belooft, heb ik het inmiddels al aan vier vrienden cadeau gedaan. (Geen dank Mac.)

Waarom ik dit boek al 4 x cadeau heb gedaan

1. Ik wil middels deze recensie Mac’s vaste tafelgenoot worden op de wekelijkse barre tochten die hij langs de mooiste restaurants van Nederland maakt, zodat ik de fijne kneepjes kan leren van de meester zelf.
2. Vooral omdat dit boekje meer vragen oproept dan je in eerste instantie had. ——“The more I learn, the more I realize how much I don’t know.” – Albert Einstein ——
3. Ook zet Mac de elitaire quinoa-kutten eventjes goed op hun plek – en dat zijn er nogal wat in mijn vriendenkring. (Ja, ik zelf ook, dus bij deze: mea culpa.”
4. Omdat ik na elk hoofdstuk wel iemand moest opbellen om een bepaalde theorie te delen. Wist je bijvoorbeeld dat het voor je ‘ecologische voetafdruk’ beter is om lamsvlees uit Nieuw-Zeeland in te laten vliegen, dan Texelse lammetjes te consumeren? De energiekosten van Nieuw-Zeelands lam zijn tot wel 4 x lager.

Gij Zult Goed Eten van Mac van Dinther