Als we na het eten nog een kopje thee doen aan de bar spreken we de manager van het restaurant. Mama Makan is zijn kindje, zegt-ie. Als een strak in pak gestoken hippe vader, waakt hij inderdaad al de hele avond over ons en andere gasten in de grote zaal. Mama Makan is nu dik een jaar open. Hoog tijd om de wijn en spijs combinaties te proeven.

Mama Makan Amsterdam

Mama Makan is gehuisvest in het Hyatt Hotel, maar probeert zich te neer te zetten als een op zichzelf staand restaurant, zegt de enthousiaste manager. Aardig gelukt. Het overgrote deel van de gasten komt uit de buurt en de ‘eigen’ voordeur wordt goed gevonden. Op deze vroege vrijdag avond, we zijn om half zes al binnen, is al snel het halve restaurant gevuld.

Hotelvibe

Toch voel je de ‘hotelvibe’ hier en daar. Misschien is het de voornamelijk Engels sprekende bediening, of de strakke inrichting. Die is consequent doorgevoerd en goed gelukt. Ondanks het speelse serviesgoed op tafel, verschillende soorten bordjes en bestek door elkaar gebruikt, missen we toch een persoonlijke touch.

Persoonlijke touch van Mama Rosmina

Die persoonlijke touch vinden we wél terug bij de goedlachse, bijna perfecte bediening en in de prachtige smaken van de rijsttafel van chef Mama Rosmina. Deze kleine chef uit Indonesië heeft al haar recepturen meegenomen naar Amsterdam. In het midden van het restaurant, staat zij in de open keuken tussen haar team van enorme mannen, te roeren in de pannen. Een mooi gezicht.

Ook zin in de Indonesische keuken? || Check dit gado gado recept!

De rijsttafel

We beginnen de avond veelbelovend met een cocktail en bordje huisgemaakte kroepoek & emping. Erbij een pindasaus die op een positieve manier doet denken aan pindakaas, vol en zoet. Over de sambal zijn we heel enthousiast. Hierin proef je direct de kunde van de chef. De sambal is in balans. Niet alléén maar pittig, maar ook  fris.

Na overleg met de bediening komen rustig aan de eerste gerechten van de rijsttafel op tafel. En die gerechtjes blijven de rest van de avond maar komen. Er hoort zelfs een dessert, waarover later meer, bij het menu. De hoeveelheden zijn voor een bedrag van € 34,50 per persoon ruim voldoende. We moeten het een en ander laten staan, zo vol wordt de tafel gezet.

Storm en Soto

Het eerste gerechtje is een subtiele Soto Madura. De kleine kom hartige bouillon is goed gevuld en bijzonder smaakvol. Er zit een hard gekookt eitje, sereh, limoenblad en lekker veel kerrie in, op tafel komen gebakken uitjes en limoen. Buiten begint het te stormen en wij genieten.

De sommelier schenkt een Cava van Molí Coloma in bij de Soto – en dat is meteen de beste combinatie van de avond. Deze ‘methode tradicional ‘ wordt in de buurt van Barcelona gemaakt van typische cavadruiven, Parellada, Macabeo en Xarel-lo.

De Cava is net als de soep opwekkend en heeft naast tonen van sinaasappelzest, perzik en ander steenfruit ook wat ziltigs. In combinatie met de soep komen de hartige smaken van de cava nog meer naar voren.

Wijn en Spijs

Hierna wordt zoals gezegd de tafel behoorlijk volgebouwd. Naast de Sate Ayam, Ayam Pelalah – waanzinnig lekkere geplukte kip – en Otak Otak – vis gegrild in geurig bananenblad met een dunne pindasaus – komt een voor ons bekende fles op tafel.

De Godello van Ondas del Alma uit de Monterrei regio van Spanje, heeft wel wat van de Albarino druif. Fris vol bloemige tonen, als is de Godello wel wat molliger dan zijn populaire neefje. Een mooie wijn en ook de gerechten zijn in balans en hebben een verfijning die wij vaak missen in de Indonesische keuken.

Gevaarlijke sambal

Hierna volgen nog een heleboel gerechtjes. Hoogtepunten zijn de perfect gekookte kokos en kurkuma rijst, de Tumis Pak Choy (gebakken Bok Choy in een fantastische bouillon opgediend) waarvan het bakje tóch nog even leeg gemaakt kan worden. En ook de Terong Sambal Balado, fluweelzachte aubergine in een zeer gevaarlijke sambal is fantastisch. Al blijft er zeker na de laatste genoemde, niets heel van de geschonken rode wijn. Deze iets te warm geschonken prachtige Pinot Noir (Esk Valley, Marlborough, New Zealand) zou meer eer mogen krijgen.

Net wanneer we besluiten nu écht te stoppen met eten verschijnt onze vriendelijke sommelier weer aan tafel met een bescheiden dessert om te delen. Naast een tropische fruitbowl komen twee bakjes huisgemaakt ijs. In het glas een Spätlese Riesling van Hexamer. Het blijkt toch allemaal op te kunnen.

Mama Makan Spinozastraat 611018 HJ AMSTERDAM