Welcome to the familie of Pinots!
Natuurlijk ken je Pinot Noir. Deze druivensoort – vooral als ie uit de Bourgogne komt – hoort bovenaan elke wine-bucketlist. En dan is er nog Pinot Meunier, die andere druif uit de Champagne. Maar daarmee is de kous niet af. Want wat zijn de verschillen met die andere witte Pinots? Grigio, Gris, Blanco en Blanc?
Pinot Grigio is de afgelopen jaren behoorlijk bekend geraakt qua naam en faam. Niet dat de Grigio nou echt een fijne reputatie heeft. Want onder invloed van de hordes Amerikanen – “Do you have like.. maybe.. a PIE-NO-KRIE-KI-YO.. or something?“- moest de productie omhoog. En dat doet een wijn nooit echt heel goed. Deze ‘Grigio’ staat je meestal bij, als de mussen van het dak vallen en je niet ingewikkeld wil doen.
Zijn dure tweelingbroer ‘Gris’ komt minder vaak voor. Waarschijnlijk door het prijskaartje.. En dan hebben we de meisjes Bianco en Blanc nog. Hieronder een stukje over de verschillen. De overeenkomsten en wat je moet kopen.
Pinots – Alles is familie
Of je Grigio, Gris, Bianco, Blanco drinkt, het is allemaal familie van de Pinot Godfather – Noir. Chique he?
X-Men all over the place
Alle soorten Pinot zijn gemuteerde versies van de Pinot Noir. Pinot Gris/Grigio is de kloon met de meeste actieve anthocyanen – het onderdeel van de druif dat verantwoordelijk is voor de kleur. Pinot Blanc heeft de minste van alle Pinots. Daarmee zijn de broertjes Gris & Grigio de klonen die precies tussen Noir en Blanc instaan.
De Tweeling
Technisch gezien zijn dit twee dezelfde druiven, maar bij geboorte gescheiden en beide in een andere milieu opgevoed (‘n beetje zoals in de film, maar met een beter einde.) De druif heeft een grijs/paarse schil en z’n ‘roots’ in de Franse Elzas. Grigio is de Italiaanse broer, die – naast een andere naam – ook een andere (wijn)opvoeding heeft gehad.
Het ligt aan de ouders.
Pinot Grigio is meestal lichtvoetig, scherper en tintelfris. Goede Pinot Gris is echter wat voller en ronder; meestal op hout gerijpt en heel geschikt om bij te eten.
Zoals in de eerste alinea al verteld, is de kwaliteit van Grigio de laatste tijd niet om over naar huis te schrijven, voornamelijk door de immense vraag van de Amerikanen. De sloten Grigio die de oversteek maken, zijn er door massaproductie niet beter op geworden. Al zijn deze frisse, simpele dorstlessers prima voor het slempen op een strandfeestje.
Er wordt – nog steeds – Pinot Grigio gemaakt die de moeite waard is
Naast de simpele dorstlessende Pinot Grigio’s – die je wat mij betreft met ijs én een rietje mag drinken – worden er in Italië ook prachtige hout gerijpte versies gemaakt. Deze high-end Grigio’s – net als de Gris’ – duurder, voller, minder fris en geschikt om bij te eten. Laat deze Grigio dus niet helemaal links liggen.
Deze tweeling is redelijk gevoelig en trekt zich alles aan.
Dat betekent in de praktijk dat de druiven – inmiddels aangeplant in onder anderen Frankrijk (waar de druif ook schuilgaat onder de naam Tokay d’Alsace), Duitsland (Grauburgunder), Oostenrijk (Grauer Burgunder), Zuid Afrika en Amerika – onder al die verschillende klimaten en grondsoorten anders reageren. Heel veelzijdig dus. Al heeft de druif een voorkeur voor de wat koelere bergregio’s zoals Noord Italië en de Elzas. De Pinot Gris/Grigio is daarmee een echte ‘wijnmakers druif’.
Pinot Bianco = Pinot Blanc
Deze druiven vormen een wijn die in vergelijking met de tweeling Grigio-Gris hierboven, minder zuren en structuur heeft. De Pinot Blanc is ronder en de tonen van citrusfruit maken ruimte voor appels, peren en steenfruit. De houtgerijpte versies kunnen ook aroma’s van amandelen, kokos en vanille hebben.
Uiteraard is hier ook een Italiaanse versie – Pinot Bianco genoemd. Weer precies dezelfde druif als de Blanc versie. Naast de droge wijnen worden er ook bubbels van gemaakt. Franciacorta en Cremant d’Alsace zijn wijnen die ver boven de een gemiddeld Prosecco-tje uitsteken. Deze Pinot Bianco/Blancs worden gemaakt volgens dezelfde ingewikkelde en arbeidsintensieve methode die gebruikt wordt in de Champagne.
