Leonie is nog steeds in Minho, een provincie in het Noordwesten van Portugal. Ze ontdekt dat ze (nog)niet voor het boeren leven in de wieg is gelegd, maar vind wel haar ‘sparkle’! En niet alleen in de ‘groene’ wijn. Het derde en laatste deel van ‘Leonie in Portugal’.
Water op wijnreis?
Op dag drie lopen van de wijnreis we door een park, richting het indrukwekkende ‘Palácio da Brejoeira’. Er wordt ons een glas water aangeboden. Alles ziet er hier nogal roestig uit en ook het water is duidelijk ongefilterd. Mmm? Ik twijfel, maar dan lees ik dat het direct uit de bron komt en je er jong van blijft. Ik klok drie glazen achterover. Hoppa, daar kan geen verjongingszalfje tegenop!
Voor ik er erg in heb, staan we voor het imposante ‘Brejoeira Palace’. Uitgeroepen tot een nationaal monument in 1910. Het is een groot Neo Klassiek gebouw uit de vroege negentiende eeuw. Wij zijn uitverkoren om de schoonheid en de verborgen overblijfselen van het paleis te ontdekken. Dus ik snuffel fanatiek tussen de achttien hectare wijngaard en ontdek een grote rijkdom aan lokale druivensoorten! Naast de Alvarinho zijn er namelijk nog heel veel andere kwalitatief interessante druiven.
Inmiddels ben ik een beetje verdwaald op het landgoed. Ik beland via de tuin, de bossen en de wijnkelder, in de kapel van het paleis. Ter plekke besluit ik, om dan maar op mijn knieën te gaan en een willekeurige hogere macht te bedanken voor deze waanzinnige Portugese wijnen.
550 keer wijn
Wijn: één der edelste veroveringen van de mens. In de bijbel niet minder dan 550 x vermeld. En later ook nog heilig verklaard door de kerk. Dankzij het Christendom is het edele druivennat een onontbeerlijk element geworden, voor de viering van de kerkelijke eredienst. Daarnaast ook een verplichting voor gastvrijheid! Vind ik althans..
Amen
Na een vluchtig ‘Amen.’ loop ik de kapel uit, om de kunstcollectie van het paleis te bewonderen. Ik sluit aan bij de Braziliaanse brigade; de wijnjournalisten Miguel en Alexandre.
Als ik aan het eind van de wandeling bij de vijver naar de zwanen staar, vraag ik me af wat het terugkerend element van de zwaan in alle kunstuitingen betekent. Rui, de Portugese journalist van het tijdschrift Wine antwoord: “Wealth, elegance and power!”. Dat klopt ook bij alle Belle Epoque-achtige kunstuitingen van diverse wilde nachten, waarbij de wijn rijkelijk vloeide. Dat rijmt natuurlijk niet met het bijgeloof dat zwanen symbool staan voor monogamie.
Zwaantjes
Zwanen werden lange tijd beschouwd als toonbeeld van monogamie en onvoorwaardelijke trouw. Volgens het volksgeloof zorgt een zwanenveer, die in het hoofdkussen van de echtgenoot wordt genaaid, ervoor dat hij zijn eega trouw blijft. Dit is terug te voeren op het feit dat een zwanenpaar hun gehele leven bij elkaar blijft.
Get High
Aangekomen bij de laatste producent, Luis Joâo van Quinta do Soalheiro in Melgaco, blijf ik denken aan een songtekst van Kylie Minogue: “You’ll never get to heaven, if you’re scared of getting high”. En dat zijn ze hier zeker niet!
Naast de wijngaarden maken ze allerlei delicatessen van het Bisaro varkentje, denk aan hammen en worsten. De combinatie met hun alvarinho wijn is subliem. Maria, de zus van Luis, legt uit. De druiven in deze wijn komen van verschillende kleine wijngaarden met een granieten bodem, gelegen tussen de honderd en tweehonderd meter hoogte. De druiven worden relatief vroeg geoogst, om de ‘sparkle’ van de alvarinho goed te bewaren en een mooie zuurgraad te behouden.
Sparkle
Terwijl ik dromerig met mijn alvarinho in de hand een #selfie maak voor de Nederlandse importeur Xavier Kat, komt er een enthousiast Bisaro varkentje naar me toe gerend. Ik ben niet echt geschikt als boerin, merk ik, als ik aan het eind van deze Minho winetour de modder van mijn jurkje probeer af te slaan. Beteuterd trek ik mijn dure hakken uit de mest.
Is er toch een, iets te romantisch, beeld van wijn maken geschetst, of ben ik een beetje onder invloed na het proeven van zoveel lekkers? Stiekem betrap ik mezelf erop, toch een ‘sparkle’ gevonden te hebben in deze stille ‘groene’ wijn! Ik hoef niet meer naar het bedevaartsoort ‘Bom Jesus do Monte’, want ik heb mijn passie en mijn bestaansrecht allang gevonden.
’Always leave a little bit of sparkle wherever you go!’
Lees hier deel 1 van mijn reis door Portugal. En hier vind je deel 2.
